الگوی «مدرسه مشاورمحور» در تربیت اسلامی؛ ظرفیت‌ها و موانع پیش‌رو در نظام آموزشی ایران
کد مقاله : 1023-7MEDUCT
نویسندگان
قاسم محمدزاده *
استادیار گروه معارف دانشگاه فرهنگیان تهران ، ایران
چکیده مقاله
مدرسه مشاورمحوربه مثابه الگوی تلفیقی‌از تربیت اسلامی و روان‌شناسی تربیتی مدرن،می‌کوشد نقش مشاور رااز سطح مداخلات فردی به  رکن راهبردی آموزش ارتقا دهد. این نوشتار با تکیه بر مبانی حکمت متعالیه صدرالدین شیرازی و دیدگاه‌های امام خمینی(ره) و شهید مطهری، به بررسی موانع و ظرفیت‌های تحقق چنین الگویی در مدارس و دانشگاه‌های ایران می‌پردازد. روش پژوهش توصیفی–تحلیلی است  و داده‌ها از منابع فلسفی، اسناد کلان ملی و مطالعات روان‌شناختی مربوط به نقش راهنمایی و مشاوره استخراج شده است. یافته‌ها نشان می‌دهد الگوی مشاورمحور می‌تواند بر محور «انسانِ در حال صیرورت» و «تربیت توحیدی» بازتعریف شود و موانع تحقق آن عمدتاً در سه سطح فرهنگی (غلبه رویکرد آمرانه بر تعامل تربیتی)، ساختاری (کمبود منابع و نسبت غیر استاندارد مشاور به دانش‌آموز) و معرفتی (غفلت از نقش وجودی مشاور در تحقق کمال انسانی) قابل شناسایی است. در نتیجه، مدرسه مشاورمحور با درک تربیت به مثابه حرکت جوہری وجودی، مکانیسمی برای هدایت تدریجی انسان به سوی کمال می‌شود و اجرای آن نیازمند تحول پارادایمی در سیاست‌گذاری و ساختار آموزشی است.
کلیدواژه ها
تربیت اسلامی، سند تحول بنیادین ،راهنمایی و مشاوره، مدرسه مشاورمحور،
وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی